Belki tek gereken bu, o bazı sebepsiz gülümseten anlar. Sevdiğinin omzuna ufak bir dokunuşu, annenin ufak bir jesti. Sokakta yürürken bakmaktan kendini alamadığın güzel kadının sana gülümsemesi. Daha da ufalabilir, büyüye de bilir, ama bunlardan vazgeçip hiçbiri yokmuş gibi davranmak belki de asıl içini boşaltandır hayatın. Zor değil, zor demedim…